Ata'm

-
Ata'm inan içim sızlıyor ve göz yaşlarımı hiç tutamıyorum. Ülkemizin gençleri olarak çok yorulduk. Hiç pes etmeden, duraksamadan ilerlemeye kendimizi ne kadar fazla alıştırsakta artık ne gücümüz kaldı ne de hevesimiz. Dün, 28.05.2023, ikinci tura kalan iki cumhurbaşkanı adayından birine oy vermek için vatani görevimizi yerine getirdik. Benim gönlüm, hep senin ilkelerinden yana. Sen bu ülkenin başına gelmiş olan en iyi şeysin. En iyi şans. Lakin atam özür dilerim ki bazı şeyler hayalimizde ki gibi olmadı. Ve korkuyorum. Şu an iyi değilken, bu halimizden daha da beter olmaktan çok korkuyorum. Canım yanıyor, kendimi kimse ile eşit göremiyorum. Ata'm çok çok çok üzülerek söylüyorum ki biz ilkelerinden birkaçına sıkı sıkı bağlanamadık. Güzel vatanımızda ellerin ayakları dolaşıyor. Milletimize sıkı sıkı sarılamadık, milliyetçiliği görmezden geldiler. Halkçılık ilkesine de çok sıkı sarılamadık sanırım, çünkü her yerde hile hurda dönüyor ve Ata'm her siyasetçi tükürdüğünü yalıyor. Kime güveneceğimizi çok şaşırdık. Kalbim sen diye çarpıyor. Ah bir bilsen nasıl ihtiyacımız var sana. Ben ülkece geçirdiğimiz çok sayıda insanın canına kıyan o depremi unutamıyorum, ekonomi yerlerde diye kendini raylara atıp intihar eden o genci de. Cebinde parası yok diye intihar eden babayı, üniversite okuyup hala işsiz kalan tonlarca vatandaşı unutamıyorum. Çöpten evladına ekmek toplamak zorunda kalan anneyi, daha çok küçük yaşlarda evlenmeye mecbur bırakılan küçücük kız kardeşlerimi unutamıyorum. PKK ve terör denen şu illet yüzünden şehit düşen tonlarca askerimizi unutamıyorum. Ülkemiz iyiye gitmiyor Ata'm. İçimiz çok dolu ve oldukça sızlıyor. Umut olarak bizi gösterdin, senin için onu hep dinç tuttuk. Tutmaya devam edeceğiz. Dualarım ve kalbimle inanmaya devam ediyorum. Lütfen iyi şeyler olsun. Buna çok ihtiyacım, ihtiyacımız var.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

özleştik

-
Resim
Öyle ya da böyle günlerimizi geçiriyoruz. Bazı günler hızla akıp geçerken bazı günler ise sanki geçmesini istemenize inat bir şekilde sürünerek geçiyor. Hayata hala alışmış değilim. Sürekli tutunacak dallar, geçerken bana zarar vermeyecek yollar arıyorum. Belki hata yapıyorum bilemem ama etten kemikten bir insan olmayı sürdürmeye devam edeceğim vakitler boyunca çevremde sevdiklerimden sürekli bir beklenti içine gireceğim. Kolay bir ömür geçirmedim, geçirmiyorum. Bir insandan ya da daha doğrusu bazı insanlardan birkaç şey beklemenin de yanlış bir tarafı olduğunu düşünmüyorum. Seven biri bekler çünkü, ilgi bekler, sevgi, saygı bekler, düşünülmeyi, değer görmeyi ve bunu hissedebilmeyi ister. Oysa kendimle geçirdiğim 22 yıl içerisinde insanlardan verebilecekleri kadarını beklemem gerektiğini görmeme rağmen, nedeni bilinmez hep kendi verdiğim kadarını görmeyi bekledim. Kendi verdiğim değeri göremediğimde kızdım, öfkelendim. Ama herkes bu öfkemi görmediğim ilgiye alakaya sandı, oysa benim öf...
Devamı

Çok?

-
Resim
Çok üzgünüm, Nasıl çok? Ne kadar çok? Kime göre çok, neye göre çok? Çok mutluyum? Ne gibi çok? Ne ölçüde çok? Çok kelimesini hayatlarımızda çokça kez kullanırız değil mi? Aaa bakın daha şimdi kullandım. Peki tam olarak ne bu 'ÇOK'? Yani sana göre çok uzun bir ağaç kaç metre olmalı, santimetreler de uzun sayılmaz mı? Çok uzaktasın deriz mesela aramıza mesafeler girmiş bir arkadaşımızla konuşurken, insan aynı koltukta yan yana oturduğu biriyle de çok uzak olamaz mı? Çok kitap okudum bugün, sayfalarca.. Sana göre kaç sayfa çok, mesela bana göre 100 sayfanın aşağısı kurtarmaz. Demek istediğim bir birey olarak çok kelimesini statü belirlemek, derecelendirmek için kullanmanın tam da yeterli olmadığını gördüm. Birine çok yorgunum diyorum, ona benim yorgunluğum ne kadar gelebilir ki? Benim çokum ile onun ki aynı, eş değer mi? Hiç sanmam. Çok bıktım, çok bittim. Günlerim çok yavaş geçiyor.. Durun belki iki üç 'o' koysam daha çok işler ona ve daha anlaşılır. "Günlerim ÇOOOK...
Devamı

Kırılmaya Dair Derleme.

-
Resim
Ortaya karışık bir şeyler yazmak istedim bugün. Ünlü kitap ve yazarlardan ya da sosyal medyada okumuş olduğum ve bana çok anlamlı gelen birkaç cümleyi de alıntılayarak buraya yazdığım, son olarak kendi cümlelerimle tamamladığım bir yazı yazmak geldi içimden. Konumuz ‘ Kırılmak ’ "Bir kalbi kırdıktan sonra gelen özür doyduktan sonra sofraya gelen tuz gibidir, ihtiyaç kalmaz." Pablo Neruda'nın bir sözü. "Bir insanı kırdığınızda sadece o insanı kırmış olmuyorsunuz, onunla birlikte onun heveslerini, onun hayallerini de kırmış oluyorsunuz. Ve bu kırgınlıkların bazen geri dönüşü de olmayabiliyor. Çünkü kırılan bir insan artık eskisi gibi hissedememeye başlıyor ve bu cidden çok kritik bir duygudur. Eskisi gibi olamama senin artık özrünün, senin artık af dilemenin de bir anlamı olmadığını ifade ediyor. Geri dönülemez kırgınlıkları yaşatacak şeyleri yapmamamız lazım. Yoksa ne kadar özür dilerseniz dileyin, ne kadar af dilerseniz dileyin o kişiye tekrar ulaşamayabilirsiniz....
Devamı