Hem öyle acıyorum ki kendime hem öyle seviyorum ki

Hem öyle acıyorum ki kendime, hem de öyle seviyorum ki kendimi. Kız diyorum bazen, helal olsun sana bunca acıyı, yükü, küçücük midende oluşan büyükçe krampları nasıl da hallettin. Ya da halledemezsen bile halletmeye çalıştın. Kollarımı açıp kocaman sarılmak geliyor içimden, ellerimi yanaklarıma koyup, alnımdan kocamann bir öpücük alasım var. Ama sonra çok da üzülüyorum kendime, ne gerek vardı ki bunca acıyı çekmene, nasıl senin mavi, kocaman, boncuk gibi gözlerinden yaşlar aktı milyonlarca litre. Neden o hep temiz tutmaya çalıştığın kalbine sancılar saplandı. Kendime üzüldüm, çok çabalamasam bu kadar üzülmezdim. Raya oturtmak için, mutlu yaşamak için, sevmek ve sevilmek için bu kadar çabalamasam bu kadar üzülmezdim. Yaşar mıyım bilmem ama bundan 5 sene sonra dönüp geriye baktığımda 23 yaşının içinde ki o zamanlar dev gibi gelen acıları çeken, o küçük kızı öpesim olacak, o yüzden şimdi kendime sıkıca sarılıyorum ve kendimi kazanıyorum. Acılar gelip geçer Güls, seni mutlu eden şeyleri hayatında tut. Bilirsin ki sen düşmek olmasa kalkmak olmazdı, ve bilirsin ki yine de sen kalmak kadar gitmekte dünyanın. Acılarını yaşa dibine kadar ama, gerektiği yere ve zamana kadar. Çünkü ne bir insan, ne bir olay ne de bir his senden önemli değil. Kimse senin midene giren kramplarını, gözlerinden akan yaşlarını, ya da kalbine giren sancıları önemsemiyor. O yüzden kendin önemsemen lazım. Bu dünya ne kadar tekse sen de o kadar teksin. Bir kez geldin bir kez yaşayacaksın. Kimse sarmazsa yaralarını sarmasın, zaten yerlerini de derinliğini de en iyi sen biliyorsun. Kendini sar güzelim.