Gelişi Güzel'

İçimden geçenleri dökmeye geldim buraya. Şu an günlüğüme ya da anı defterime yazar gibi yazacağım. O zaman başlayalım. Bu aralar garip bir zaman aralığında yaşıyor gibiyim. Sürekli falan dalgınım ve zihnim ne yapması gerektiği konusunda biraz tutarsız. Aslında kararsız demek bir nebze daha doğru olur. Yoruldum. Ama aslında yorgun gibi de hissetmiyorum. Ara ara biraz düşünüyorum. Düşündükçe de içime büyük bir yük oturuyor. Tek düşünmek istediğim akademik kariyerim ve geleceğimde işimle alakalı ne yapacağım olmasını istediğim zamanlarda, önüme engeller geliyor. Düşünmekten bıktığım şeyler sürekli zihnimin en orta yerinde bitiveriyorlar. Ya bakın, emin olun düşününce bir şeyler değişseydi devam ederdim düşünmeye. Lakin olmuyor. Elimde koca bir sıfır kalıyor. Buraya yazarken bile zorlanıyorum artık. Yazamıyorum. Kendi benliğim şaşmış durumda. Çizgilerim kendinden tavizler veriyor. Aşılmayacak yol sayım artıyor. Daha da yalnız hissettiğim bir dönemdeyim. Ve bu durum cidden canımı sıkmaya başladı. Yalnız değilim ama asıl istediğim olmadığı için yalnız hissediyorum. Asıl istediğim biri yok yanloş anlaşılmasın. Ya var ama yok. Benim zihnimde her insanın kendi ruh eşini kurduğu gibi kurulmuş bir kurgu var evet, ama henüz onu bulamadım. Bulmak için doğru zaman gelirse, belki bir gün bulunur diye umut ediyorum. Artık fikirlerimi kimse ile baylaşamıyorum. Son 1 aydır olağanüstü kilo aldım ve cildim çok kötü oldu. Artık bir gıdığım bile var. Memnun değilim kendimden. Düzen lazım ama düzen için önce kendime ördüğüm pelikulayı yırtıp, dışarı çıkış yolunu bulmam gerekiyor. Hayat çok garip. Bunu her geçen gün fark ediyrum. Hiçbir insan birbirine gram benzemiyor. Fikir, kişilik, dış görünüş olsun. Hiçbir bakımdan kimsenin kimse ile bir alakası yok. Yeni insanlar tanıyorum ve buna isteğim olmadığını fark ediyorum. Ne hissediyorum bilmiyorum. Bazen öyle zamanlarım oluyor ki, elim kolum bağlı oluyor ve kendi kendime triplere giriyorum. Bunalmış durumdayım.