İnsan

Sanırım gerçek duyguları hissetmekten korkar olduk. Yaşama ve yaşamın içinde barındırdığı o birbirinden oldukça farklı hislere tahammülümüz kalmadı. Düşmekten korktuk, düşüp kalkamamaktan. Bir adım atmaktan korktuk, karşılığını alamayacağımız adımlardan. Korkmaktan korktuk, yaşamda yol almaktan. Bazen duyguları en doruklarda yaşarız. Çok sever ve çok hissederiz. En ufak bir olay örgüsü bizim yüzümüzde olur olmadık kocaman bir gülümsemeye sebep olabilir. Ama bazen de, bil hassa karamsar olmaya iten tüm o duygular, yalnızlık, stres, düşünce, gelecek kaygısı, aşk. Evet aşk. O duygular üst üste geldiğin an ayrı, çok ayrı korkar oluruz. Bir bilsek aslında bunların bizim için yaratılmış duygular olduklarını. o tüm duyguları hissediyor oluşumuzun hiçbir anormalliği olmadığını. Duygulardan korkmanın, kaçıp gizlenmenin ve hissetmenin aslında sağlıklı bir birey olduğumuzu gösterdiğini, ah bir bilsek. Sevmek, gülmek kadar, ağlamak ve kırılmak gibi duygularında bizi biz yaptığını, bir bilsek. Düştüğümüzde kalkmasını bilen insanlarız biz, çünkü sağlıklıyız.Hissedebiliyoruz. Koştuğumuzda nasıl yoruluyorsak, kırıldığımız zaman ağlamak kadar da doğal bir şey yoktur. Yüksek bir yere çıktığımızda kalbimiz ve midemizde ki o garip his nasıl oluşuyorsa, sevip sevildiğimizde aynı şekilde de var olacaktır, bu en doğal şey. Asıl olmasaydı bir problem, sorun olurdu. Büyük bir problem hem de. Unutmayın şu an hala gülebiliyor ve ağlayabiliyor iseniz, bu güzel bir şey. Çok güzel bir şey...